Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Aasmund Olavson Vinje (1818–1870) - D'er leidt
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
375
Der leidt.
Der leidt, ja tru meg paa mit ord,
eg stod som bikkjebiten,
daa fyrst eg trudde, eg var stor,
og fann, at eg var liten.
D’er leidt, ja tungt imot det bar,
og fort meg lærde firing,
daa fyrst eg trudd’, at elsk det var,
og fann det fjas og fliring.
D’er leidt,.du kjenner vist med deg,
det var so beisk ei lære,
daa fyrst eg fann, at ikki eg
fekk mest av elsk og ære.
D’er leidt, ja tru, at såart det skar!
det gnog og enno gnager,
daa fyrst eg trudd’, at væn eg var,
og fann meg mindre fager.
Der leidt, ja leidt at vera slik,
det kann vel vekkja liarming,
nåar først du trur at verda rik,
og ser, du verdt ein arming.
D’er leidt, so leidt, eg segja kann,
at sansen mest eg miste,
daa med min kunnskap ut eg fann,
at andre meire viste.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
