Full resolution (JPEG)
- On this page / på denna sida
- XVII. Robinson fangar gjeiter
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
XVII.
Robinson fangar gjeiter.
Robinson hadde fenge nok av sjøen for
lang tid no, og baaten hans vart liggjande
paa den andre sida av øyi, langt ifraa
der han hadde heimen sin. Han tenkte nok
ofte paa um det ikkje skulde vera ei raad aa
faa han hit att; men han vaaga ikkje aa
gjera nokon freistnad. Han kunde koma ut
i straumar eller andre faarar fyrr han visste
ordet av. Det var leidt at han soleis skulde
faa so lite gagn av denne baaten som han
hadde havt so mykje stræv med; men det
var ingi raad med det. Han maatte slåa seg
til ro med aa vera utan baat som fyrr.
So heldt han seg heime att og hadde
det fredsamt og stillt i lang tid, og klaga
ikkje yver at han maatte vera so langt
ifraa folk. Han hadde alltid eitkvart aa
gjera og vart meir og meir nevehendt og
dugande i alt sitt yrke, etterkvart som aari
gjekk; for naudi er alltid den beste lære
meister. Han lærde seg til aa svarva leir
pottorne sine, so dei vart fint runde, og han
visste seg jamvel ei raad til aa laga seg tobaks
pipor av leir. Han garva ler, han arbeidde ei
mengd med allslags korgjer og gjorde arbeids
reidskapen sin betre etterkvart.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Project Runeberg, Sun Dec 10 19:48:57 2023
(aronsson)
(diff)
(history)
(download)
<< Previous
Next >>
https://runeberg.org/nnkruso/0100.html
