Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - X. Noko godt og noko vondt
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
60
Han hadde nok ein liten slipestein som han
hadde fenge med fraa skipet. Men der var
ingen sveiv i steinen. So maatte Robinson
til aa laga sveiv, og det var ikkje noko lett
yrke. Han hadde nok sét mange slipesteinar
i si tid, men aldri sét sers etter koss dei laga
ein sveiv. Gong paa gong gjekk det i mist
lor han. Men endeleg fekk han daa til ein
sveiv som var so vidt brukande, og so heldt
han paa i nokre dagar og kveste øksarne sine.
Daa hende det ein dag noko som gav
han anna aa tenkja paa for det fyrste.
Vraket av skipet kom til syne enno ein gong,
og det var mykje nærare land no hell fyrr’
Han kunde gaa heilt ut til det, naar fjøra
var paa det laagaste. Det maatte vera jord
skjelvet som hadde lyft grunnen upp. No
fekk han paa nytt lag nok aa gjera med aa
berga i land alt det han kunde.’ Han saga
av bjelkar og braut upp bord og jarnhand
og fann nokre stykke med bly og sumt anna.
Alt dette fekk han etterkvart upp paa strandi
naar det var flod sjø. Vraket brotna til slutt
heilt sund, og eit stort stykke dreiv i land;
men det var so langt ifraa der Robinson
budde at han maatte lata det liggja.
Ein dag han kom ned til strandi fann
han ei skjoldpadda og fekk taka ho. Dagen
etter skar han ho upp og koka kjøtet. Det
var det beste kjøt han hadde smaka; i si tid,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
