- Project Runeberg -  Svensk-tysk ordbok /
671

(1915) [MARC] Author: Axel Klint - Tema: Dictionaries
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - S - studentikos ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)


stunda
671
styf
blick. 3. hans ~ är kommen sein Stündlein
ist gekommen,
stunda vi. 1. herannahen; natten ~r, det ~r
till natten die Nacht naht heran, ist nahe;
sommarn ~r der Sommer steht vor der
Thür. 2. F det ~r för gt es schwant mir
etwas.
stund(e)lig a. ~en ad. stündlich,
stundom ad. bisweilen, zuweilen,
stundtals ad. mitunter, ab und zu.
Stunk, ~en, ~ar (åt starar) Starkasten m⑤.
stup, ~et, ~ 1. Absturz m②. 2. -
umgestülpt; ligga på ~ (öfver källan) vorwärts
gebeugt liegen; sätta, lägga (kärl) ~
ü’berstülpen.
Stupa I. (—de eller stöp, ~t) vi. 1. (i strid)
fallen; tio man ~de zehn Mann sind
gefallen. 2. (falla) stürzen; ~ omkull
Umstürzen, zu Boden stürzen; näsan auf
die Nase fallen. 3. abschüssig sein; brant
~nde strand abschüssiges Ufer, jäh
abfallendes Ufer; bergsklyftan ~r mot sjön die
Kluft schiesst gegen den See ab; (fig.)
lefnadstimmarna ~ es ist die Neige des
Lebens. II. vt. 1. (lägga på stup) um’stülpen.
2. f ~ med ris stäupen,
stupa, ~n, ~or Sturzhang m②, Absturz m②.
stupfull F a. kanonenvoll, knüppelvoll.
Stupi’d a. stupi’d.
stupidite’t, ~en Stupiditä’t f.
Stup-fcärra Sturz-, Stürz-karren m②; ~ränna
Sturz-, Stürz-rinne f; ~rör n Fallrohr
m①; -skottn Schrägschuss m②; ~stock
Rieht-, Henkerblock m②; -tygel T
Aufsetzzügel; bygel till ~tygeln Aufsetzhaken
m⑤.
stura F vi. maulen, schmollen.
stursk o. 1. aufsässig, strotzig, anmassend,
2. F patzig; vara ~ protzen,
sturskas dep. vt. 1. ~ mot gn sich gegen jn
aufsetzen, auflehnen, sich auf die
Hinterbeine setzen. 2. (vara stursk) protzen,
trotzig thun.
sturskhet, ~en Aufsässigkeit f, Trotz m②.
stuss F ~en, ~ar Gesäss n②, Hinterer m②.
stut, ~en, ~ar 1. junger Ochs 2.
(skol-straff) Produkt m②. 3. F gubb- Tapergreis
m②.
stuta vt. ~ gn jn die Hosen stramm ziehen,
jn auf den Hintern züchtigen.
stuteri’, ~et, ~er Gestüt n④; -staten Be
amte der Gestüteverwaltung; -väsenden
Gestütewesen n⑤; -öfver styr eise
Gestütverwaltung f.
Stutkalf, ~ven, ~var Ochsenkalb n③.
stutning, ~en, ~ar se stut.
stybb, ~en Kohlenklein n④, Lösche f,
Kohlenstaub m②.
stybba vt. mit Kohlenstaub decken; ~ med
sand mit Sand decken, bestreuen,
stybbe, ~t se stybb.
stybbig a. mit Kohlenstaub gemischt.
Styck n (utan art.) sälja per ~ nach dem
Stück verkaufen; ßr ~ für Stück.
Stycka vt. zerstücken; sönder zerstückeln»
zerkleinern; socker Zucker klein
schlagen, in Stücke schlagen.
Stycke, ~t, ~n 1. Stück n④; ett ~ bröd ein
Stück Brot; ett ~ jord ein Stück Land;
dela, hugga i ~n in Stücke teilen, hauen.
2. ett godt ~ väg eine gute Strecke Weges,
jag skall följa dig ett litet ~ ich werde dich
ein Endchen begleiten; ett ~ till ein Ende
weiter. 3. en mark ~t das Stück eine Mark;
tre ~n stolar drei Stühle; ett dussin innehåller
12 ~n das Dützen hat 12 Stück. 4. (typ.)
nytt ~ (i bok) Absatz m②; börja nytt ~ die
Zeile absetzen. 5. (teaterpjäs) Stück n②;
dekorations— Ausstattungsstück. 6. F otäckt
~ schlechtes Weibsbild Strunsel/7,
fram— ( Iif) Einsatz m②.
styckarbetare, -n, ~ Stückarbeiter m②.
Styckarbete, ~t, ~n Stückarbeit f,
stycke-örw* n Geschützgiesserei f; ~gods n
Stückgüter pl.; -port Stückpforte f;
räkning Stückrechnung f; ~skott n
Geschützschuss m②; -vis ad. stückweise,
styckfärgad a. im Stück gefärbt.
Styc~k-gjutare Geschützgiesser m②; ~junkare
Wachtmeister m②, (i Österrike)
Oberfeuerwerker m②; -mästare 1. ⚓ Stückmeister
m②, Sergeant m②. 2. (i slakteributik)
Zerstücklet* m②.
Styckning, ~en, ~ar Zerstückelung f.
Styck-taZs ad. stückweise; -verk n
Stückwerk
Styf a. 1. (sträckt) straff; spänna gt ~t et.
straff ausspannen, (eljes) steif; -va lemmar
steife Glieder; ~ nacke steifer Hals;
pungen är ~ och stinn af guld der Beutel strotzt


<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 12:55:39 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/klint/0679.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free