Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús konungs góða
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
HAR. HARD. 191
tilgørning; þat var ok allháskasamligt at berjask viö konung ok
þat mikla liö, er konungi fylgði; en liðs þeira var svá mikill munr,
at konungr haföi xvi. langskip, en Guthormr v. På baö Guthormr
konung ljå sér iii. nátta fresta um þetta mai til umráða viö sina
menn, hugöisk hann konung mundu mýkja mega á þeiri stundu 5
ok koma sinu máli i betri vingan við konung meö fortçlum sinna
manna, en þat feksk ekki af konungi, sem hann mælti til. På var
Ölåfsvçkuaptann. Nú kaus Gothormr heldr at deyja meö
dreng-skap eða vega sigr, heldr en hitt at þola skçmm ok svívirðu ok
klækisorÖ af svá mikilli missu. Pá kallaöi hann á guÖ ok inn 10
helga öláf konung, frænda sinn, baö þá fulltings ok hjálpar ok
hét til þess helga mannz húss at gefa tiund af çllu því herfangi,
er þeir hlyti, ef þeir fengi sigr. Siöan skipaöi hann liöi sínu ok
fylköi móti þeim mikla her ok réö til ok barðisk við þá; en meö
fulltingi guös ok ins heilaga Öláfs konungs fekk Guthormr sigr; 15
þar feil Margaör konungr ok hverr maör, er honum fylgöi, ungr
ok gamall. Ok eptir þann háleita sigr vendir Guthormr heim
glaör meö çllum þeim fjárhlut, er þeir hçföu fengit i orrostu. På
var af tekit silfrinu því, er þeir hçföu fengit, inn x. hverr
penningr, svá sem heitit haföi verit inum helga Óláfi konungi, ok 20
var þat ófamikit fé, svá at af þvi silfri lét Guthormr gera róöu
eptir vexti sinum eöa stafnbúa sins, ok er þat likneski vii. álna
hått. Guthormr gaf róðu þá svá búna til staöar ins heilaga óláfs
konungs; hefir hon þar verit siöan til minningar sigrs Gothorms
ok jartegnar ins heilaga Óláfs konungs. 25
K. 56. Jartegn Óláfs konungs.
Greifi einn var i Danmçrku illr ok çfundfullr; hann åtti
ambátt eina norrœna, æzkaöa ór Prændalçgum; hon dýrkaöi inn
helga Óláf konung ok trúði fastliga hans heilagleik. En så greifi,
er áÖan gat ek, tortryggöi alt þat, er honum var frå sagt þess 30
helga mannz jartegnum, kvaö ekki vera nema kvitt ok pata einn,
geröi sér at gabbi ok gamni lof ok dýrð þá, er landzfólk alt veitti
þeim góöa konungi. En nú kom at þeim hátiöardegi, er sá mildi
konungr lét lif sitt á ok allir Norömenn heldu; þá vildi så inn
óvitri greifi ekki heilagt halda ok bauö hann ambótt sinni, at hon 35
skyldi baka ok elda ofn til brauös á þeim degi. Vita þóttisk hon
œði þess greifa, at hann myndi henni sárliga hefna, ef hon léti
eigi at því, sem hann bauÖ henni; gengr hon til nauöig ok bakaÖi
ofninn ok kveinaöi mjçk, meÖan hon starfaöi, ok heitaöisk viö
Heimskringla. 31
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
