Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
sva sem þeir hǫfðu fyrr átt, en þann þriðjung, er átti
Einarr rangmuðr, þann læt ek fallit hafa í minn garð fyrir
þat er hann drap Eyvind úrarhorn, hirðmann minn ok
félagsmann ok kæran vin; vil ek sjá fyrir þeim hluta landa þat er
mér sýnisk. Þat vil ek ok til skilja við ykkr jarla mína, at ek
vil, at þit takið sættir af Þorkatii Ámundasyni fyrir aftǫku
Einars, bróður ykkars; vil ek, at sá dómr sé undir mér, ef þit
vilið því játat hafa«. En þat var sem annat, at jarlar játtu
því ǫllu, er konungr mælti. Gekk þá Þorkell fram ok festi
konungsdóm á þessu máli, ok sleit svá þessu þingi. Óláfr
konungr dœmði bœtr fyrir Einar jarl, slíkar sem fyrir iii. lenda
menn; en fyrir sakir skyldi niðr falla þriðjungr gjalda. Þorfinnr
jarl bað þá konung sér brautfararleyfis; en þegar er þat feksk,
bjósk jarl sem skyndiligast. En er hann var albúinn, var þat
einn dag, er jarl drakk á skipi, at þar kom fyrir hann Þorkell
Ámundason váveifliga ok lagði hǫfuð sitt í kné jarli ok bað hann
þá gera af slíkt, er hann vildi. Jarl spurði, fyrir hví hann
fœri svá — »vér erum áðr menn sáttir at konungsdómi, ok
státt þú upp, Þorkell«. Hann gerði svá. Þorkell mælti: »sætt
þeiri, er konungr gerði, mun ek hlíta um mál vár Brúsa, en
þat er til þín kømr af, skaltu einn ráða; þótt konungr hafi mér
skilit eignir eða landzvist í Orkneyjum, þá kann ek skaplyndi
þitt, at mér er ófœrt í eyjar, nema ek fara í trúnaði yðrum, jarl;
vil ek þat, segir hann, festa yðr, at koma aldri í Orkneyjar,
hvat sem konungr mælir um þat«. Jarl þagnaði ok tók seint
til máls, hann mælti: »viltu heldr, Þorkell, at ek dœma um
okkur mál, heldr en hlíta konungsdómi, þá mun ek hafa þat
uphaf at sætt okkarri, at þú skalt með mér fara í Orkneyjar ok
vera með mér ok skiljask eigi við mik, nema mitt lof eða leyfi
sé til; vera skyldr at verja land mitt ok allra verka þeira, er
ek vil gera láta, meðan vit erum báðir á lífi«. Þorkell segir:
»þat skal á yðru valdi, jarl, sem alt annat, þat er ek má ráða«.
Gekk þá Þorkell til ok festi jarli þetta alt, sem hann kvað á.
Jarl segir, at um fégjǫld myndi hann síðarr á kveða; en hann
tók þá svardaga af Þorkatli. Snørisk Þorkell þá þegar til ferðar
með jarli; fór jarl þegar á brot, er hann var búinn, ok sásk
þeir Óláfr konungr aldregi síðan. Brúsi jarl dvalðisk þar eptir
ok bjósk meirr í tómi; en áðr hann fœri í brot, þá átti Óláfr
konungr stefnur við hann ok mælti svá: »þat lízk mér, jarl,
at ek myna hafa þik at trúnaðarmanni þar fyrir vestan hafit;
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
