- Project Runeberg -  Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur /
179

(1911) [MARC] Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hér hefr upp sǫgu Óláfs konungs Tryggvasonar

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

Þá varð enn in snarpasta orrosta, ok fellu þá margir menn á
Orminum; en er þyntisk skipan á Orminum til varnarinnar, þá
réð Eiríkr jarl annat sinn til upgǫngu á Orminn; varð þá enn
hǫrð viðtaka. En er þetta sá stafnbúar á Orminum, þá gengu
þeir aptr á skipit ok snúask til varnar móti jarli ok veita harða
viðrtǫku. En fyrir því, at þá var svá mjǫk fallit lið á Orminum,
at víða váru auð borðin, tóku þá jarlsmenn víða upp at ganga.
En alt þat lið, er þá stóð upp til varnar á Orminum, sótti aptr
á skipit, þar til sem konungr var. Svá segir Haldórr ókristni,
at Eiríkr jarl eggjaði þá sína menn:

173. Hét á heiptar nýta
hugreifr (með Áleifi
aptr stǫkk þjóð of þoptur)
þengill sína drengi,
þás hafvita hǫfðu
hallendr of gram snjallan
(varð fyr Vinða myrði
vápneiðr) lokit skeiðum.


K. 111. Hroðinn Ormrinn langi.

Kolbjǫrn stallari gekk upp í lypting til konungs; þeir hǫfðu
mjǫk líkan klæða búnað ok vápna; Kolbjǫrn var ok allra manna
mestr ok fríðastr. Varð nú enn í fyrirrúminu in snarpasta
orrosta. En fyrir þá sǫk, at þá var svá mikit fólk komit upp
á Orminn af liði jarls, sem vera mátti á skipinu, en skip hans
lǫgðu at ǫllum megin útan at Orminum, en lítit fjǫlmenni til
varnar móti svá miklum her, nú þótt þeir menn væri bæði sterkir
ok frœknir, þá fellu nú flestir á lítilli stundu. En Óláfr konungr
sjálfr ok þeir Kolbjǫrn báðir hljópu þá fyrir borð, ok á sitt
borð hvárr. En jarlsmenn hǫfðu lagt útan at smáskútur ok drápu
þá, er á kaf hljópu, ok þá er konungr sjálfr hafði á kaf hlaupit,
vildu þeir taka hann hǫndum ok fœra Eiríki jarli; en Óláfr
konungr brá yfir sik skildinum ok steypðisk í kaf; en Kolbjǫrn
stallari skaut undir sik skildinum ok hlífði sér svá við spjótum,
er lagt var af skipum þeim, er undir lágu, ok fell hann svá á
sjáinn, at skjǫldrinn varð undir honum, ok komsk hann því eigi
í kaf svá skjótt ok varð hann handtekinn ok dreginn upp í
skútuna, ok hugðu þeir, at þar væri konungrinn. Var hann þá
leiddr fyrir jarl, en er þess varð jarl varr, at þar var Kolbjǫrn,
en eigi Óláfr konungr, þá váru Kolbirni grið gefin. En í þessi
svipan hljópu allir fyrir borð af Orminum. þeir er þá váru á lífi
Óláfs konungs menn, ok segir Hallfrøðr svá, at Þorkell nefja,
konungsbróðir, hljóp síðarst allra manna fyrir borð:

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/heimskring/0189.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free