Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
52 DE STORE DIKTERE
Fraa Byen det berer. Farvel Hovedstaden;
Eg lyfter paa Hatt. i deg var det best;
Gud veit no den Dagen, der fann eg dei Beste,
naar dit eg kjem att! der lærde eg mest.
Nu er han sig selv, nu er han lykkelig, — nu er han i sitt sanne
«Embætsskrud»:
No Skræppa! paa min Rygg eg kjenner deg,
daa er eg paa min gamle Ferda-Veg.
No er eg liksom i mit Embætsskrud,
som under Krona raudnar unge Brud.
Det er fjellene han søker, og jo lengere han når inn i dem, desto
dypere ensomheten er om ham, desto mere lykkelig hjemme føler han sig.
Han hadde den fulle evne til naturhengivelse og mellem fjellene vant han
en sinnets harmoni han ellers aldri kjente. Det er i hans forhold til natu-
ren en selvfølgelig enkelhet, en oprinnelighet, som gjør at av den følelse
gror det skjønneste, det mest likefremme og derfor mest storslagne dikt
om fjellet i norsk litteratur — og det skjønneste
dikt om et sinn, sårt og såret, skremt og skrem-
mende, som finner klarhet og ro i gjensynet
med fjellene:
No ser eg atter slike Fjøll og Dalar,
som deim eg i min fyrste Ungdom saag,
og sama Vind den heite Panna svalar;
og Gullet ligg paa Snjo, som fyrr det laag.
Det er eit Barnemaal, som til meg talar,
og gjer” meg tankefull, men endaa fjaag.
Med Ungdomsminni er den Tala blandad:
det strøymer paa meg, so eg knapt kan anda.
Det er blandt Vinjes dikt ett, som i stoff
og fylde er et helt fortellende dikt, en slags
roman på vers, men sammentrengt i tre korte
avsnitt. Det er både Rousseaus natursvermeri og
minnelser fra «Odysseen» i dette yderst eiendom-
melige dikt, «Et Liv». Men det er frem for alt
Vinje i det, og det er kanskje det mest utpre-
gede dikterverk han har skrevet, det hvori han
dristigst har gitt sig sin fantasi i vold. Det er
en unggutt som lenges ut, — det er den samme
målløse utlengsel som han spottet i «Ola fra
Vinje som brudgom. Valdris», men i «Et Liv» følger han med dyp
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
