Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VII.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
_180_
Sukk og sagde til seg sjølv, at so fekk han prøva
det siste. —
I ein By som denne var der naturlegvis Arbeid
nok. Det galdt aa finna nokot, som ein kunde lika.
Han tenkte etter. Men alt, han tenkte paa, var
so aandlaust. Der var ingen Idealitet i det.
Dessutan kunde han det ikkje.
Kva kunde han? Kunde han føra Bøker? Nei.
Kunde han undervisa i Musikk? Nei. I Matematikk?
Nei. I Latin elder Græsk? Nei. I Tysk elder
Fransk? Knapt nok. Han kunde i Grunnen
Ingenting.
Og kven skulde han gaa til? Han kjende ingen.
Ingen, som hadde Pengar elder Magt, kjende han.
Han fekk sjaa etter i Bladi, um der skulde vera
nokot.
Nei. Ingenting for honom. For Handelsfolk og
Tenestgjentur var der nok av Arbeid aa faa; men
for ein Student, som ingenting kunde, — var der
ingenting.
Daniel Braut vart rædd.
I si store Naud gjekk han til Haugum. Han
maatte tenkja paa aa faa nokot aa gjera, sagde han,
og spurde, um ikkje Haugum visste nokon, som kunde
hava Bruk for han. Nei; Haugum visste ingen.
Det var svært vondt aa faa Arbeid her nokon
Stad, naar ein ikkje var kjend, forklarad Haugum.
Her var slik Tevling um kvar Ting, — hundrad
Bik-kjur um kvart minste Bein, — at der skulde Lukka
til aa koma inn i nokot. »Men gakk upp til Blad-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
