Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - II.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
;U_
ten. Baade inne og ute var stygt og ufjelgt. Dei
heldt ikkje skikkeleg reinT eingong, og Glaset kom
mest aldri upp, so Lufti var mang ein Gong som ho
kunde. Ikkje eingong seg sjølve brydde dei seg um
aa halda reine. Yaskad dei seg kvar Sundag, var
det godt. Ein Tanke utanfor det raae Matstræv fanst
ikkje, naar ein fraatok det gudelege. »Menneskeliv«
hadde dei ingen Draum um. Og her gjekk han so
aaleine. Han hadde ingen aa tala med um sine fagre
Draumar. Den einaste skulde vera Judith; inen kva
forstod væl ho. Lias, det var ein aandlaus Slamp,
som gav meir for ei Skjeppa Jordeple enn for all
hans Aand og Poesi. Her var i Grunnen ikkje
livande for Daniel.
Vilde han segja nokot um Slarvestellet deira, so
gjorde dei Narr av han elder vart vonde. Gamle
Ole ¥ohannes vart reint arg, naar Daniel kom med
sine »fine Fimur«. Han var væl for god no til aa
vera i Lag med simple Folk. Han var væl alt
Storkar no. Gjekk ikkje den Skarveungen her og var
so vis og vigtig, at han vilde vera større enn baade
Far og Mor! Det skulde ikkje stor Glisen til, fyrr
han slog Krull paa Rova. Og so skulde han no vera
fornæm, maatru. Kvar Dag i Skule med kvit Krage
paa Halsen og so uppkjemd og uppstroken, som han
ikkje skulde vera den han var; og tok lian si Haand i
aldri so lite Arbeid, so skulde han strakst ut i Kjøken
og vaska seg! Jau, det skulde sjaa ut paa
Bonde-bygdi, dersom me vilde gje’ oss til aa gaa slik og
vassla.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
